شد بجان جامعه افیون بلا
مثل قاتل می کند آدمکشی
می‌دهد در ابتدا شادی ، سپس
می برد انسان بسوی خودکشی
یک دو روزی در ورای ابر ها
بعد از آن بر تو رساند ناخوشی
حاصلش با باطن تلخش یکی است
تلخ کامی را به آغوشت کشی
هرچه غرقش میشوی آلوده تر
میشوی تسلیم او بی سرکشی
باورش سخت است باور کن شما
راهها چون بسته شد خود می کشی
درباره این سایت